Nie lubisz Harry'ego Pottera? Więc polubisz zaklęcie Crucio!

Wystarczy wpisać w facebookową wyszukiwarkę frazę "nie lubisz", by zrozumieć, o czym dzisiaj będzie post. Innymi słowy - jak zachowują się fani Jedynej Słusznej Serii...

Kiedy pisałam słowa Jedyna Słuszna Seria, nie chodziło mi o nic konkretnego. Chodziło bardziej o ogólne zachowanie, które staje się ostatnio dość popularne. Do napisania posta zainspirował mnie post pewnej dziewczyny na grupie Demigods Polska. Napisała ona, że znajduje się obecnie w szpitalu, leży w sali z czterema innymi dziewczynami, a ŻADNA Z NICH nie czytała Percy'ego Jacksona. Post zakończony był typowymi w takich sytuacjach słowami w rodzaju "ratunku ;-;". 

Zdradzę wam sekret. Młodzieżówki to nie kanon literatury. Historia Katniss i Peety to nie jest najbardziej tragiczną historią miłosna, jaka wystąpiła w powieści. Tak, istnieją ludzie, którzy nie czytali Harry'ego Pottera. Nie, nie wszyscy czerpali wiedzę o mitologii z książek Ricka Riordana. I tak, da się żyć, nie bojąc się kaczek. 

Nie podoba mi się ta moda na wyzywanie ludzi od mugoli, głupich przyziemnych i śmiertelników. Widzisz, to, że ktoś nie czytał twojej ulubionej książki, nie czyni go w żaden sposób gorszym od ciebie. Okazywanie mu niechęci poprzez stosowanie jakże wymyślnych tortur pochodzących z twojej ulubionej serii jest żałosne i dziecinne. Naprawdę to, że ktoś nigdy nie miał okazji przeczytać Igrzysk Śmierci kwalifikuje go do podania mu jagód łykołaka? 

A wy, drodzy Potterheads. Czy to, że ktoś widział tylko filmy, sprawia, że chcecie go torturować i zabić? (Cruciatus to zaklęcie zadające ogromny ból. Ból tak wielki, że państwo Longbottom postradali zmysły do końca życia. Skręca mnie, gdy ktoś "szasta nim" na prawo i lewo"). 

Nie każdy lubi czytać młodzieżówki. To nie jest aż tak dziwne, że twoja babcia nie ma ochoty czytać tak przez ciebie uwielbianej dystopii. I choćby ta twoja książka była nie wiem jak fantastyczna (choć zwykle nawet i tego im brakuje), nie sprawisz, że przeczyta ją osiem miliardów ludzi. Współczuję nauczycielom i znajomym takich fanatyków. Nikt nie lubi, kiedy druga osoba nim gardzi (lub wypisuje takie rzeczy w Internecie). 

 Fani Percy'ego Jacksona mają głupią tendencję do naśmiewania się z nauczycieli. Co z tego, że on jest po studiach, ja wiem lepiej, bo czytam Riordana! Nie dopuszczają do siebie myśli, że można kogoś kulturalnie poprawić, spytać, skąd osoba zna taką a nie inną wersję mitu, wdać się w dyskusję. Ale po co! Lepiej się kłócić, żeby móc później pochwalić się na fejsie, jak to dzielnie broniło się honoru bogów greckich! I kij z tym, że są różne wersje chociażby co do składu dwunastki olimpijskiej. Słowo Ricka jest święte! Rick jest nieomylny, a to, że Kronos wcale nie był tytanem czasu, a bogiem czasu był niejaki Chronos, to jakaś bujda wciskana przez tę głupią babę od polskiego! 

Smuci mnie to totalne zapatrzenie fandomów w siebie. Czytanie książek powinno być inteligentną rozrywką pobudzającą wyobraźnię, a nie sposobem na podbudowanie już i tak zawyżonego poczucia własnej wartości. "Ja jestem fajny, bo przeczytałem trzy książki, a reszta świata to plebs!". To ciągłe żalenie się: "Moja 6 letnia kuzynka uważa, że Harry Potter jest głupi!" (co z tego, że ma 6 lat i może polubi go mając 10). "Nikt w szkole nie zwrócił uwagi na mój naszyjnik Obozu Herosów! Pomocy, żyję wśród śmiertelników!". Tego typu brednie są na porządku dziennym w grupach fandomowych. po jakimś czasie po prostu przestajesz na to zwracać uwagę, pokiwasz tylko smutno głową nad tym, jak niektórzy są ograniczeni. 

Tak dla jasności - nie uważam również, żeby nazywanie stronek tematycznych sformułowaniami podobnymi do tego użytego w tytule posta było fajne. Zawsze mam wtedy wrażenie, że adminki takiego fanpage'a to takie dwunastolatki, które przeczytały Igrzyska Śmierci i stwierdziły ze zdumieniem, że czytanie jest fajne (bez obrazy oczywiście). Nie wiem czy wiecie, ale takie osoby są pierwsze do chwalenia się tym, jak oni uwielbiają czytać, jak to każdy wieczór spędzają nad książką i narzekania, jakie to lektury szkolne są beznadziejne. 

Mam nadzieję, że post trafi do przynajmniej części tych "bohaterskich" obrońców swoich ulubionych serii. Może wreszcie zrozumiecie, że gardzenie kimś tylko dlatego, że nie wie, kim jest Lord Voldemort, jest dziecinne. Innych zaś zapraszam do wyrażenia swojego zdania na powyższy temat - jestem bardzo ciekawa waszych opinii.