Prawdziwa przyjaźń nie istnieje.

Przecież wiedzą to wszyscy, nie? Dwie osoby pozostające ze sobą w bliskich relacjach po prostu muszą się kochać. Tylko po prostu boją się to powiedzieć, no! Mają męża/żonę/dziewczynę/chłopaka? Pfff, to tylko przykrywka. To nie jest ich tru loff. No przecież spojrzeli na siebie! A wtedy i wtedy wyznali sobie miłość tyle że nie, tylko to ty jesteś zacofanym homofobem i tego nie widzisz...

Oto jeden z tematów, który dłuuugo czekał na poruszenie na blogu. A teraz jest na niego dobry moment (albo i nie, zależy, jak na to spojrzeć) z powodu wielkiego poruszenia, które wybuchło w pewnym fandomie. Przyczyną całego zamieszania jest drugi zwiastun nadchodzącego 4 sezonu Sherlocka (♥♥♥), którego zakończenie pobudziło wyobraźnię całej rzeszy piszczących fangirls. 

Taaak. 

Johnlock. 

Dyskretnie przypomnę The Abominable Bride, która okazała się nie być w ogóle tym, czego wszyscy się spodziewali. Steven Moffat tak łatwo nie zdradza swoich sekretów... 

Panuje w fandomach taka tendencja do szipowania wszystkiego, co żyje i się rusza. A jeśli między jakąś dwójką bohaterów pojawia się silna przyjaźń, nagle wyskakują piszące fanki i zaczynają ich szipować. Dopadło to oczywiście Sherlocka i Johna, ale też chociażby Emmę i Reginę z Once Upon a Time. Przygód Merlina nie oglądałam, ale coś mi świta, że ludzie szipują Merlina i Arthura (poprawcie mnie, jeśli się mylę). Gdyby dobrze poszukać, na pewno znajdzie się gdzieś grupka krzycząca, że R2D2 i C-3PO powinni być razem. 

Zanim na mnie naskoczycie - nie, nie jestem uprzedzona do par homoseksualnych. Ba, bardzo lubię chociażby Solangelo, z niekanonicznych - Blitzstone'a, lubię też Maleca (chociaż nie szaleję na ich widok). W OUaT też przewinęła się para dziewczyn, która mi absolutnie nie przeszkadzała. Zatem - podkreślam raz jeszcze - to nie są jakieś moje fobie i uprzedzenia. 

Natomiast robi mi się po prostu przykro, kiedy ludzie zdają się zapominać o czymś takim, jak przyjaźń. Dlaczego dwójka bohaterów nie może się przyjaźnić? Tak po prostu? Naprawdę jest to aż tak niewiarygodne, że nie każda relacja podbudowana jest uczuciami romantycznymi? 

Mam też wrażenie, że dla wielu osób oglądających Sherlocka nie liczy się zupełnie nic poza Johnlockiem. Ani fabuła, ani inne postaci nie mają znaczenia, bo przecież stoją na drodze do szczęścia naszego tru loff. I - z jakiegoś powodu - bardzo często (nie zawsze!) to są ludzie... dziwni. Tacy wywoływacze dram, osoby, które nie argumentują logicznie, tylko co najwyżej napiszą JOHNLOCK KURWA ŻYCIEM I KONIEC, jestę yaoistką i wgl . NIE WSZYSCY. NIE ZAWSZE. Ale taka jest tendencja. 

To trochę tak, jakby Johnlock był sposobem na pokazanie innym "Patrzcie, jaka jestem postępowa i fajna". 

Może ja po prostu mam zaburzone spojrzenie na to, bo zaczęłam od książek. Jestem prawdopodobnie jedyną osobą w całym fandomie, która nie życzy Mary Watson okrutnej i szybkiej śmierci (żeby było jasne - powolnej i spokojnej też nie, nie życzę jej śmierci w ogóle). Bardzo podoba mi się relacja Johna i Sherlocka jako wspierających się przyjaciół. Nie uważam, że Sherlock powinien być z kimkolwiek - to po prostu do niego nie pasuje. 

Ktoś mógłby powiedzieć - przecież to adaptacja, to nie musi być tak jak w książkach, no! Ale dla mnie ta jedna rzecz powinna pozostać nienaruszona. Piękna, długoletnia przyjaźń, jedna z najsłynniejszych w literaturze. Tak samo, jak Doctor nie musi zakochać się w każdej swojej towarzyszce (fakt, całują się, ale często jest to raczej wymuszone sytuacją niż z przyczyn romantycznych). Można kogoś kochać jako przyjaciela. Serio. 

I właśnie tak widzę relację Sherlcoka i Johna (a także Emmy i Reginy) - bezgraniczna, wspaniała, wielka przyjaźń. Every Holmes must have his Watson. Jeżeli Johnlock okaże się prawdą, będzie mi przykro. Bardzo. Ale wiecie co? Wierzę w Stevena Moffata i jego miłość do nieprzewidywalności. Opieram tę wiarę na Doctorze Who. Steven, nie zepsuj Sherlocka. Proszę. Nie zabieraj im tej literackiej przyjaźni... 

I ship Sherlock and John as friends. 

It's called frienship.