Urodziny. Czyje? Doliny!

Już rok blogowania za mną.
Papierowa dolina ma urodziny.
Pisałam bloga przez rok.
Mam bloga już od roku.

Oż kurczę.
Trzeba podsumować działalność. I w ogóle.

26 lipca 2015 roku dodałam pierwszy post o niczym.

Były wakacje, a ja byłam zainspirowana innymi "podobnymi" blogami (dokładniej to trzema: 1, 2, 3, zapraszam, chociaż pewnie dobrze je znacie...). Dopiero czytając blogi dziewczyn zauważyłam, że tak naprawdę blog nie musi mieć konkretnie, mocno i bardzo wyraźnie wytyczonego tematu. Wcześniej myślałam, że moje przemyślenia przecież nikogo nie zainteresują. Co kogo obchodzi, co ja myślę o sezonowcach (o których nota bene wciąż nie ma postu, oj, Rilla, a przecież powinien być, bo to taki hot temat i w ogóle...), czy o czymkolwiek innym? 

Ale jednak stwierdziłam: spróbuję. 

Wcześniej miałam kilka blogów (nie licząc tych dotyczących gier, jak Howrse czy Transformice - ten drugi blog nadal żyje, jeśli jesteście ciekawi, zapraszam - http://poradnik-transformice.blogspot.com/ Kemishi, czyli założycielka, to ja). Był blog, który z założenia miał być "o niczym" z lekkim nakierowaniem w kierunku fotografii. Umarł po trzech postach. Był blog o nazwie Czekoladowe wzgórza, na którym nie napisałam nic (wiecie, że faktycznie istnieje coś takiego jak Czekoladowe wzgórza?). 

Znajdują się na Filipinach i wyglądają tak. 

A potem - bardzo szybko po Wzgórzach - przyszła pora na Dolinę. 

Uwaga, może kogoś to ciekawi - dlaczego Papierowa dolina? 

Otóż

werble

werble

Nie wiem. 

Tak, szanowni państwo, ta nazwa nie ma jakiegoś głębszego znaczenia. Chciałam, żeby było w miarę chwytliwie (wiecie, blogrilla777.blogspot.com nie brzmi jak coś wartego zapamiętania). Już przy Czekoladowych wzgórzach jakoś tak zajarzyłam, że jeśli dodamy epitet do nazwy obiekty geograficznego, może wyjść fajna nazwa własna. 

A czemuż to przyszedł mi do głowy akurat epitet "papierowa"?

Bo Dolina z założenia miała być blogiem recenzenckim, przeplatanym jedynie od czasu do czasu postami - jak ja to nazywam - przemyśleniowymi. Recenzje miały dotyczyć książek. A z czego robi się książki? Z papieru. 

A, i nie, nie ma to żadnego związku z książką Papierowe miasta. 

Co mogę powiedzieć po roku blogowania? Po pierwsze - szybko zleciało. Bardzo, bardzo szybko. Po drugie - jestem zaskoczona, że naprawdę wytrzymałam rok. Bo przecież nie było jakiejś sześciomiesięcznej przerwy. Owszem, czasem posty były regularnie, a czasem nie (częściej nie...), ale jednak nigdy o Dolinie nie zapomniałam. Po trzecie - jak widać, blog zdryfował na takie nie wiadomo co, ale ktoś tutaj czasem zagląda, więc chyba jest spoko. 

Dobrze, czas przejść do podziękowań personalnych. 

Dziękuję blogerkom: Alicji, Andze i Ann (3 razy A) za to, że ich blogi były dla mnie inspiracją, i wciąż są tymi, na które najchętniej zaglądam i z największym zapałem wyczekuję postów. 

No, jeszcze jest czwarty blog... Nie może zabraknąć czwartego A, czyli Ardilli ♥ Dziękuję mojej chyba najwierniejszej komentatorce. Zawsze, kiedy sprawdzam pocztę i widzę komentarz na Dolinie, zastanawiam się, czy to ty :D  Fajnie, że jesteś! (I, jeśli to czytasz, błaagam, wskrześ Zeszyt, bo ja tam zaglądam prawie codziennie, a tu ani widu, ani słuchu...). 

Dziękuję wszystkim osobom, które znają mnie w realnym świecie, a jednak czytają tego bloga (szczerze to nawet nie wiem, ile was jest, i czy ktoś czyta wszystkie posty, czy tylko zaglądacie od czasu do czasu, ale ważne - jeśli jesteście - to bardzo się cieszę!). 

Dziękuję wszystkim 14 lajkaczom mojej strony na fejsbuku. Ostatnio trochę mniej tam piszę, ale postaram się jakoś to nadrobić!

Dziękuję moim 22 obserwatorom - nie mogę uwierzyć, że jest was aż tyle! 

I wreszcie - dziękuję wszystkim, którzy kiedykolwiek skomentowali coś z mojej twórczości na tym blogu, a także tym, którzy czytają "po cichu"  - ważne, że jesteście!

Mam nadzieję, że w przyszłym roku Dolina rozwinie się jeszcze bardziej, że moje twory czytać będzie jeszcze więcej osób! I serdecznie zapraszam was do komentowania, ponieważ naprawdę uwielbiam komentarze, i cieszy mnie nawet zwykłe "Fajny post :) Pozdrawiam!". Bo ktoś zadał sobie trud, żeby wstukać te kilka literek, a nie musiał! 

Wiem, że jeszcze długa droga przede mną do uczynienia Papierowej doliny poczytnym blogiem. Ale wiecie - kiedyś się uda. Nie muszę się spieszyć. Mam czas! 

Jeżeli macie jakiekolwiek rady, sugestie albo uwagi w sprawie funkcjonowania bloga, to oczywiście chętnie się z nimi zapoznam - w każdym komentarzu pod postami, czy też w wiadomości prywatnej na fanpejdżu. 

Trzymajcie się!